Dr. Vijai S Shankar MD.PhD.

India Herald

Houston, USA

17 Oktober 2008


 

Het leven is eeuwig, omdat God de bron van het leven is, en God eeuwig is. Niemand weet wanneer de dood zijn intrede deed, want niemand weet wanneer het leven begon. De dood kent geen grenzen; het overkomt zowel jong en oud, in iedere religie, cultuur en traditie. Verfijning is een proces van het leven, wat ook de dood omvat. De mens tracht de dood te voorkomen, maar het spaart niemand. Als het lijden reëel zou zijn, waarom zou God het dan creëren als Hij medelevend en liefdevol was? De mens bidt opdat de dood niet zal plaatsvinden. Maar waarom heeft God de dood nog gehandhaafd in het leven?

 

Wanneer de dood komt, betekent het dat geboorte aanwezig moet zijn op het moment dat de dood intreedt, omdat alleen de geboorte van iets dood kan gaan en niets anders. En de geboorte van iets, zou het leven nodig hebben om het levend te houden. Daarom moet het leven wel aanwezig zijn wanneer de dood intreedt, want anders kan de dood helemaal niet plaatsvinden. Dus omdat de dood leven bevat, kan de dood niet het einde zijn. Het moet wel leven zijn dat naar haar volgende fase overgaat.

 

Geboorte zou de dood nodig hebben op het exacte moment dat de geboorte plaatsvindt, omdat alleen de dood van iets tot een geboorte kan leiden en niets anders. En de dood van iets zou leven nodig hebben om het stervend te houden. Het leven moet aanwezig zijn wanneer een geboorte plaatsvindt, anders kan een geboorte gewoonweg niet plaatsvinden. Geboorte en dood zijn aanwezig in elk moment als het leven, omdat het leven eeuwig is. De dood is daarom slechts leven dat verandert.

 

Het leven is een reis van energie, of licht en geluid, en tijdens deze reis is er de dood en de wedergeboorte van de doden in een verfijnde vorm. De dood en de wedergeboorte van de doden is de verfijning van het leven. Dus begrijp dat de dood zowel het eind als een begin is. De dood is nodig voor het voortbestaan van het leven – dit is de tegenstelling (paradox). Het leven kan niet eeuwig zijn als de dood er niet is – dit is de tegenstelling (paradox). Zowel God als het leven kan een eeuwig leven zonder de dood niet laten bestaan – dit is de tegenstelling (paradox). De eeuwigheid moet de dood wel omvatten als het eeuwig wil zijn. Het gehele universum sterft elk moment, om elk moment weer geboren te worden. Dat is de intelligentie van het leven.

 

Houdt zowel van het leven als van de dood, omdat het leven nieuw is en de dood is een uitnodiging tot het nieuwe. Er is niets om over te treuren in het leven, omdat het leven zichzelf voor eeuwig in stand houdt. Het leven was hier voordat je er in voorkwam en zal er zijn nadat je eruit vertrekt. Het leven en de dood zijn tezamen en nooit gescheiden. Je kunt niet alleen het leven of alleen de dood vinden: ze leven tezamen en sterven tezamen, en dit is wat van het leven en de dood een mysterie maakt!

 

© Copyright: V .S. Shankar 2008

 

 

 

Terug naar artikelpagina

 

 

back to articles page