Dr. Vijai S Shankar MD.PhD.
Gepubliceerd op www.acadun.com
Nederland
4 juni 2014

Leven is het leven

Elk moment in het leven leeft. Leven kan groei, handelen, spraak, denken, licht, geluid of duisternis zijn. Het moment zelf staat niet onder controle van de mens, want het is niet de mens die een moment maakt, maar het is een moment dat de mens erin heeft ontvangen. De mens heeft niet het leven in een moment gemaakt en maakt het ook nu niet, want hij zou nooit met zekerheid het leven in een moment kunnen voorbereiden. Als de mens het leven in een moment maakt, dan zou hij zeker in staat zijn om het leven in een moment met zekerheid voor te bereiden. Hij is er alleen van overtuigd dat hij kan doen, dat hij kan spreken of dat hij kan denken en weet pas nadat het gebeurd is wat hij gedaan heeft en niet voordat het gebeurt. Als de mens groei kan laten plaatsvinden, een handeling kan doen, een woord spreken of een gedachte kan denken, dan zou hij in staat zijn het leven op elk moment met zekerheid voor te bereiden. Omdat hij dat niet kan, betekent dat alleen maar dat hij nog nooit leven op enig moment in het leven heeft gebracht. Echter, zij gebeuren wel allemaal op een illusoire manier en niet als een werkelijkheid. De mens is niet de doener, zoals de verlichten terecht hebben verkondigd. Doen, spreken, denken en groei gebeuren de mens en de mens doet ze niet.

Elk moment gebeurt en het is duidelijk dat de mens niet maakt dat het moment gebeurt. De mens vond plaats in het moment en het is niet de mens die zichzelf liet plaatsvinden in het moment. De mens in het moment is het leven van het moment. Het leven houdt het moment in leven en het is niet de mens die het moment in leven houdt. Evenzo is het het leven dat de mens in leven houdt en is het niet de mens die zichzelf in leven houdt. Gedachte is het leven van het moment en de mens kan nooit met zekerheid de gedachte voorbereiden die het leven van het moment is. Gevoelens zijn gedachten die een reactie of een respons kunnen zijn die het leven van het moment vormen. De mens kan nooit met zekerheid een reactie of het respons van het moment beramen, want hij is niet in staat om met zekerheid het leven van het moment voor te bereiden. Dit betekent dus dat wat de mens denkt te hebben gedaan en doet, hij niet gedaan heeft en hij doet ook niets; het gebeurde omdat het leven is dat altijd elk moment gebeurt.

Welnu, gedachten zijn gevoelens en zij kunnen reacties zijn of responsen. Reacties en responsen kunnen ruzies zijn, boosheid, haat, liefde, besluiten, keuzes, debatten, advies en ook het ontbreken daarvan. Zij vormen het leven van het moment waarop de mens geen controle heeft, want hij kan nooit het leven van het moment met zekerheid voorbereiden. Als zij bedoeld zijn te gebeuren, dan zullen zij gebeuren en als zij niet bedoeld zijn te gebeuren, dan zullen zij niet gebeuren. De mens kan daarom niet de doener zijn van een reactie noch van een respons. Het enige wat gebeurt in het ‘Nu’ is het leven dat niet gekend kan worden, omdat het ‘Nu’ tijdloos en gedachteloos is en om het te kennen is tijd en dualiteit nodig. Elke ervaring van ‘een reactie of een respons’ zal daarom illusoir zijn en niet werkelijk. De verlichten zoals Buddha, Adi Shankara, Ramana Maharishi en Nisargadatta Maharaj, hebben verkondigd dat het leven niet gecontroleerd kan worden, waarmee het leven in het moment bedoeld wordt. Het is waar, echter, dat het ‘Nu’ het enige is wat er is, waarmee leven wordt. Maar het moet begrepen worden dat wat er ook plaatsvindt, als ervaring, waarneming van een reactie of een respons, die leven zijn, illusoir zijn in de geest van de mens – illusie in de betekenis dat de ervaring of waarneming van een reactie of een respons geen werkelijkheid is in het leven. De stroom van het leven is een spontane, onvoorspelbare en oncontroleerbare beweging van energie of licht, net zoals de beweging van de oceaan daarom illusoir is, wat betekent dat het bestaat, maar het bestaat niet als een werkelijkheid. Dit betekent dat leven plaatsvindt zoals een golf plaatsvindt, hoewel er geen golf is; het enige wat er is, is een bewegende oceaan en een golf is een gedachte in de geest – net zoals een reactie of respons als een ervaring, een gedachte in de geest is en geen werkelijkheid in het leven.

Leven is de intelligentie van het leven.

Auteur: Dr. Vijai S. Shankar
© Copyright V. S. Shankar 2014

Noot van de redacteur:
Als respons op het ontvangen van dit nieuwe artikel over “Leven is het leven” van Dr. Shankar, was er een golf van vreugde bij het lezen van de woorden en het in verbinding komen met de wijsheid van de verlichten. Dank u. In aansluiting daarop is er een diepe erkentelijkheid en, op een vreemde manier, een grote opluchting, door het inzicht dat de mens in het moment is ontvangen, wat het leven zelf is. Op de een of andere manier, in de diepte van ons zijn, als het ware, heeft dit inzicht gewoond. Het moest echter worden ontwaakt door de wijsheid. De traditionele ethiek van “mea culpa” heeft geen geldigheid.
Julian Capper, VK 

Noot van de Nederlandse vertaler:
Dit artikel laat ons geen ruimte om te ontsnappen, het gaat over ons leven. Er is geen ander leven dan het leven dat we leiden en hier en nu voor ieder van ons plaatsvindt. Het feit dat wij in leven zijn, hoe dat leven er in ons ogen ook uit ziet, biedt iedereen de mogelijkheid om het te zien zonder labels en concepten. Er is geen beter leven of toekomstig leven waar we op moeten wachten om te kunnen gaan inzien dat het leven gebeurt. We hoeven ook geen beter mens te worden. Te midden van alle gevoelens, gedachten en overtuigingen zijn wij in leven. Dit is ons leven en we zijn allemaal in leven om er getuige van te mogen zijn.
Paula Smit, Nederland

Noot van de Duitse vertaler:
Het ego raakt betrokken bij reacties in het dagelijks leven omdat het illusionair geconditioneerd is dat gedachten, gevoelens en handelingen echt zijn. Daar is niets mis mee, het is de manier waarop intelligentie evolutionair beweegt in het leven. Zo reageert het ego op de gedachte dat iemand iets verkeerds heeft gedaan en verantwoordelijk is voor de gevolgen van zijn daden met boosheid, woede en veroordeling. Het besef dat "fout" en "schuld" illusoire ideeën in de geest zijn en niets reëels in het leven, omdat het leven één enkele spontane beweging is zonder echte oorzaak en gevolg, geeft de persoon respons in plaats van reageren. Op deze manier ontstaan mededogen, geduld en onvoorwaardelijk vertrouwen in het leven zoals het bedoeld is te gebeuren. De focus van een respons is gericht op het tijdloze nu, terwijl de focus van een reactie gericht is op het verleden en de toekomst, maar dan volkomen illusoir. De wijsheid die Dr. Shankar in dit artikel overbrengt, onthult dat een diepgaand begrip van de conditionering van de geest leidt tot een levendigheid in het moment die het individu in staat stelt te reageren in plaats van te reageren. Het verlangen naar liefde en vrede maakt het begrijpelijk dat het individu ernaar streeft te reageren in plaats van te reageren op elke situatie in het dagelijks leven. De verlichten echter leven de levendigheid van het leven in het tijdloze nu en denken er niet over om te reageren in plaats van te reageren, want denken is in het dode moment van de geest en niet in het levende moment van het leven.
Marcus Stegmaier, Duitsland.

back to articles page