Dr. Vijai S Shankar MD.PhD.
Gepubliceerd op www.academy-advaita.com
Nederland
10 april 2016
Natuur
“Intelligentie”
De intelligentie van de natuur wordt als vanzelfsprekend beschouwd. De mens verwondert zich niet, noch denkt hij na over de intelligentie in de natuur, hoe alles in de natuur kan plaatsvinden en ook daadwerkelijk plaatsvindt. Niets in de natuur, levend noch niet-levend, heeft de mogelijkheid om te bedenken wat te doen, wanneer iets te doen, waar naartoe te gaan, wat zou moeten gebeuren en wat niet zou moeten gebeuren, behalve de mens. Toch gebeurt alles in de natuur zonder het denken. Ook besluit of kiest geen enkel levend wezen in de natuur, behalve de mens.
De mens is het enige levende wezen in de natuur dat geïnteresseerd is om te weten wat te doen, wanneer iets te doen, waar naartoe te gaan, wat zou moeten gebeuren en wat niet zou moeten gebeuren. De mens verwondert zich niet en denkt niet na over hoe hij doet wat hij doet, wanneer hij doet of waar hij naartoe gaat. Hij vindt het vanzelfsprekend dat hij besluit, kiest en doet. Voor logica en redenatie lijkt het ook alsof de mens besluit, kiest en doet.
Voor diepgaande logica en redenatie is dit echter intrigerend, want de mens bestaat ook uit waar de natuur uit bestaat, namelijk de vijf elementen. Dus hoe kan een deel van de natuur gewoon plaatsvinden zonder de noodzaak om te denken, besluiten en kiezen en dat alleen de mens moet denken, besluiten, kiezen en doen? Dit betekent dat de intelligentie in de natuur gedeeltelijk is.
Maar is de intelligentie in de natuur gedeeltelijk, is de vraag die bezien moet worden. In de natuur gebeurt alles instinctief. Instinctief houdt in een spontane, oncontroleerbare en onvoorspelbare beweging van intelligentie zonder de noodzaak van denken, besluiten of kiezen. Dit is vanzelfsprekend, want een bloem bloeit, een vrucht rijpt en elke vogel, vis, insect of dier leeft instinctief vanwege de intelligentie in de natuur en niet vanwege denken of doen. Dit betekent dat alles precies gebeurt wanneer het bedoeld is om te gebeuren, zonder de noodzaak van denken of doen, bijvoorbeeld bloeien, rijpen, eten, water drinken en groei.
De intelligentie in de natuur is niet gedeeltelijk, noch volledig, want de intelligentie die aanwezig is in de natuur is ook aanwezig in de mens. De mens beweegt ook instinctief en gaat en komt waar hij bedoeld is om te gaan en te komen. De mens krijgt zijn voedsel en water zoals het bedoeld is te gebeuren, groeit precies zoals hij of zij bedoeld is te groeien.
De intelligentie in de natuur heeft echter het intellect in de geest van de mens ontwikkeld, dat een deceptie manifesteert van denken over wat te doen, wanneer te doen, waar naartoe te gaan en wat zou moeten gebeuren, terwijl alles wat bedoeld is om te gebeuren blijft gebeuren, net zoals gebeurt met al het andere in de natuur.
Denken over wat te doen, wanneer te doen, waar naartoe te gaan, wat zou moeten gebeuren, wat niet zou moeten gebeuren, wat niet gedaan zou moeten worden, wat niet gezegd zou moeten worden, is onnodig en is hetzelfde als gebeurtenissen in de natuur die ook onnodig zijn. En toch gebeuren zij wel of niet. Bijvoorbeeld, er groeien doornen, er groeit onkruid, sommige bloemen bloeien niet, sommige vruchten rijpen niet en er vinden rampen plaats in de natuur. Dit impliceert dat wat bedoeld is om te gebeuren zal gebeuren en wat niet bedoeld is om te gebeuren niet zal gebeuren, ook voor de mens.
Wanneer de mens begrijpt dat de intelligentie in de natuur voor hem zorgt net zoals die zorgt voor elk levend wezen in de natuur zoals het bedoeld is, dan zal vertrouwen in het leven, wat de intelligentie in de natuur is, in de mens tot bloei komen. Dit tot bloei komen van de intelligentie in de natuur in de mens, is verlichting.
Auteur: Dr. Vijai S. Shankar
© Copyright V.S. Shankar 2016
Noot van de redacteur:
De natuur, liefkozend aangeduid als Moeder Natuur, is ieders vriend en metgezel. Haar kracht wordt gerespecteerd en zelfs gevreesd, vooral wanneer de mens wordt opgeschrikt door haar spectaculaire uitingen. De mens heeft geen moeite om te accepteren en te begrijpen dat het de natuur is die de intelligentie is die het merendeel van wat hij ziet of ervaart in het leven regeert, inclusief zijn eigen geboorte, groei en levensspanne en niet hij of zij. Begrijpen dat diezelfde intelligentie in de natuur elk aspect van zijn eigen leven controleert, doet de begrenzingen van zijn denken oplossen en opent de weg naar de eeuwigheid. Dit realiseren is het opperste geschenk van de wijzen.
Julian Capper, het V.K.
Noot van de Duitse vertaler:
Het artikel “Natuur” van Dr. Shankar geeft een diep inzicht in de natuur van het leven inclusief, met name, de geest. We zijn allemaal deel van de natuur. Wat het ook is wat we doen, het is natuurlijk. Wat het ook is wat we niet doen, het niet-doen is ook natuurlijk. Omdat het de natuur is die plaatsvindt als ons doen, hoewel illusoir, kunnen we het leven vertrouwen zoals het plaatsvindt, wat het ook is en welk commentaar de geest er ook op heeft. Begrijpen dat de mens ook een onderdeel is van de natuur, stelt ons in staat om ons leven te leven op een natuurlijke manier. De geest is daar, perfect op zijn plaats en ook natuurlijk, maar we zijn niet meer afhankelijk van de geest alsof het de doener zou zijn.
Marcus Stegmaier, Duitsland