Dr. Vijai S Shankar MD. PhD

India Herald

Houston, USA

18 maart 2009

 

 

‘Gaat rond’

 

Tijd is geld en dat is de reden waarom de mens ze allebei kostbaar vindt. Tijd of geld verliezen of verspillen is dan ook iets wat hij liever niet doet. Hij klaagt en is uiterst geïrriteerd als hij denkt dat hij het wel gedaan heeft. Hoewel hij weet dat hij zijn tijd en geld zal kwijtraken als hij sterft en niet weet wanneer dat zal toeslaan, doet hij er toch alles aan om ze niet te verliezen of te verspillen. Wat is het dat de mens hiermee probeert te bereiken als hij ze in elk geval aan de dood zal verliezen?

 

Verwerft de dood tijd en geld? Is de mens in staat om tijd door te geven aan de volgende generatie of kan hij dat alleen met geld? Hoe zeker is hij ervan dat zijn tijd en geld in de volgende generatie in goede handen terecht komt? Geen mens kan hier zeker van zijn en hij kan slechts hopen dat het zo zal lopen en dat de ontvangers het nodig zullen hebben.

 

De ergernis, angst en zorgen welke geld en tijd met zich meebrengen, komen in elke generatie weer terug en toch laat iedere generatie weer zien dat niemand er ook maar iets van wil verliezen of verspillen. De mens wil alleen maar méér en is daarom druk bezig om dat te bereiken. Er is niets mis met dit idee - het klinkt verstandig en logisch. Als tijd en geld de ongewenste emoties en situaties met zich meebrengen die de mens juist wil voorkomen met een juiste besteding van tijd en verdienen van geld, wat heeft het dan voor zin om geen tijd te verliezen om geld te verdienen?

 

Tijd is iets waar geen mens ook maar enige beheersing over heeft. Het gaat gewoon voorbij en kan niet worden gestopt, zelfs niet voor een ogenblik. De mens denkt dat het leven door zijn toedoen plaatsvindt, maar hij kan de tijd niet stopzetten. Hij kan de tijd niet stopzetten omdat hij de tijd niet heeft gemaakt. Als hij de tijd niet kan stopzetten en niet gemaakt heeft, en hij er dus ook geen enkele beheersing over kan hebben, hoe zou hij dan wel tijd kunnen verliezen of verspillen? De mens verliest tijd, of hij nu wel of geen geld verdient.

 

De mens verliest zijn gezondheid, terwijl hij druk bezig is met het voorkomen van verlies van tijd en verdienen van geld. En als hij dan geld heeft verdiend, wat overigens nooit genoeg is, hoe klein of groot het bedrag ook is, ontdekt hij uiteindelijk dat hij aan gezondheid heeft ingeboet. Dan begint hij zijn zuur verdiende geld uit te geven om zijn gezondheid weer terug te krijgen, alleen maar om te merken dat hij er wederom slechts verlies van tijd voor terugkrijgt. De mens heeft niet begrepen dat hij zijn gezondheid misschien nog terugkrijgt, maar dat het slechts tijdelijk zal zijn, en dat de tijd het uiteindelijk wint van gezondheid en geld.

 

De mens zet graag geld opzij voor een comfortabel leven en een nette begrafenis en verliest daarom liever geen tijd aan zaken waarmee hij geen geld verdient. Hij beleeft echter geen plezier aan wat zijn geld hem oplevert, noch kan hij weten of hij wel een nette begrafenis heeft gehad. Hij beleeft geen genoegen aan zijn geld omdat hij bang is dat hij tekort zal komen bij het uitgeven ervan, en hij kan bovendien nooit weten of zijn begrafenis wel netjes was, want dat kunnen de doden nu eenmaal niet weten. Wat maakt netheid uit voor het dode lichaam, want het wordt toch weer aarde of gecremeerd en veranderd in as?

 

De mens maakt zich zorgen als hij geld verliest of denkt dat hij het verspild heeft. Een parkeerbon of wat voor geldboete dan ook is genoeg om hem te frustreren. Kostenstijgingen op gebieden als benzine, gas, elektriciteit, voeding en kleding maken hem laaiend. Zijn lijst van klachten en kritiek is eindeloos. De stijging van de kosten voor levensonderhoud voedt de religies om het kwaad van het materialisme te veroordelen en om te prediken dat het de mens naar de hel en niet naar de hemel zal leiden.

 

Niemand kan ontkennen dat geld belangrijk is voor goed onderwijs, maar zowel het volgen als het afronden van welke opleiding dan ook, is niet vrij van zorgen en angst. De mens lijkt er precies die gevoelens mee rijker te worden die hij met een goede opleiding juist dacht te kunnen voorkomen, maar hij is er dus uiteindelijk niet vrij van. En spoedig wordt hij ingehaald door ouderdom en lijkt het leven wel erg snel voorbij te zijn gegaan, waarbij het net lijkt alsof het leven wil zeggen: ‘volgende keer beter’ met het verdienen van geld en voorkomen van tijdsverlies.

 

Als het doen van zaken geen opgaande lijn vertoont of niet aan de verwachtingen voldoet, kan een mens er behoorlijk door in de put zitten. De teleurstelling is groot als hij geld verliest door toedoen van bedrog of andere vormen van zwendelarij. Er zijn vele manieren waarop een mens zijn geld kan verliezen en daar is diefstal er één van. Hij wijt zijn verlies aan zijn lot en bidt voor verbetering, en daarmee is hoop zijn reddingsboei geworden.

 

Eén van de vele redenen waarom mensen een bedevaarttocht naar heilige plaatsen ondernemen is om het leven te vrijwaren van verliesmakendheid en om het winstgevend te maken. Het is goed zaken doen voor geestelijken wanneer gedeprimeerde mensen hun domein betreden waar hen de hoop wordt geboden op een voorspoedige financiële toekomst. Maar noch de religie, noch de gebedsplaats kan de klok terugdraaien of de tijd vertragen die iemand nog heeft te gaan.

 

Het leven is tijdloos maar toch zegt de mens ‘tijd is geld’. Het leven is gedachteloos maar toch gelooft de mens dat tijd niet zou moeten worden verspild. Hij is opgewonden als hij geld verdient maar voelt zich slecht als dat niet gebeurt. Hij is getergd als hij geld verliest op manieren die hij niet verwacht. Een bon voor een snelheidsovertreding stuurt zijn geest razend snel de afgrond in. Een waardedaling van zijn aandelen brengt hem aan de rand van een zenuwinzinking. En als de winst en de omzet teruglopen, voelt het net alsof alles verloren is en ziet hij de toekomst erg somber in.

 

Hij denkt diep na over de hoogte van zijn uitgaven en laat zijn beslissingen afhangen van wat hij duur of niet duur vindt. Als een familielid iets te gemakkelijk zijn of haar geld uitgeeft krijgt hij of zij te horen hoe verstandig het wel niet is om geld te sparen voor als het een keer tegenzit, in plaats van het over de balk te smijten. Dergelijke adviezen snijden hout voor de geest en kunnen rekenen op bijval en goedkeuring van de religies. Het komt allemaal neer op de overtuiging dat het leven door toedoen van de mens plaatsvindt, zodat de logische redenering om een potje te hebben voor als het tegenzit het uiteindelijk wint.

 

Daarom maakt de mens plannen om geld te verdienen en hij verwerft het ook. Ook maakt hij plannen om verlies te voorkomen maar desondanks verliest hij geld. Zijn plannen zijn nooit waterdicht - ze werken soms wel en soms niet. Hoe komt hij hiermee in het reine?

 

Het leven is een enkelvoudige stroom van transformerende energie. Deze transformatie verloopt spontaan, onbeheersbaar en onvoorspelbaar en reflecteert een optische illusie van vorm, gedaante en kleur. Deze optische illusie vertaalt zich naar een proces van verfijning in de geest, zozeer dat het leven tijd- en gedachteloos blijft, terwijl de auditieve illusie van geluid – in dit geval ‘tijd’ en ‘geld’ - de mens er in de vorm van gedachten van overtuigt dat ze allebei nodig zijn om de wereld draaiende te houden.

 

De auditieve illusie overtuigt de mens van een echte wereld met handelingen en situaties die buiten hem bestaan, terwijl dat niet zo is. De wereld van de mens is een mentale duale wereld in tijd en ruimte en niet een echte non-duale wereld. Hij ervaart geen echte wereld maar een wereld van gedachten. Ook een ervaring is een gedachte en niet iets feitelijks in tijd en ruimte.

 

Ook de illusoire wereld van gedachten is enkelvoudig en dat kan ook niet anders als het leven enkelvoudig is. De mentale wereld is doordrenkt van verschillende handelingen die op hun beurt verschillende situaties creëren, en verlies of verwerven van geld is daar één van. Als het leven een enkelvoudige stroom is, en dat is het, dan kan dat alleen maar betekenen dat elke handeling in relatie staat tot elke andere handeling, al zijn ze nog zo illusoir.

 

Het is nodig dat de mens begrijpt dat de illusoire wereld een enkelvoudige stroom is. De natuur van de illusoire wereld is duaal maar dualiteit is illusoir en niet echt, zodat de gever en de nemer in de geest alleen duaal lijken maar non-duaal zijn. Het is al moeilijk genoeg om te begrijpen dat verschillende vormen niet van elkaar gescheiden zijn, laat staan om te begrijpen dat de beweging niet meervoudig maar enkelvoudig is.

 

De beweging van geld is enkelvoudig, onbeheersbaar en onvoorspelbaar. Deze beweging is precies, zodat geld beweegt zoals het hoort te bewegen en zich daar bevindt waar het hoort te zijn. Net zoals de mens zich bevindt waar hij hoort te zijn, zo bevindt ook geld zich waar het hoort te zijn. De kracht die de mens beweegt is dezelfde kracht die ook geld beweegt. De geest creëert de deceptie dat de mens zijn geld met hard werken verdient, maar hij begrijpt alleen niet dat zijn harde werken niet door zijn toedoen gebeurt, maar dat het hem overkomt, en dat hij dus geen geld verdient: het komt naar hem toe. Hard werken valt samen met de beweging van geld dat naar hem toekomt, en dat creëert de deceptie dat hard werken uitmondt in het verwerven van geld.

 

De reis die een mens door het leven maakt is niet gescheiden van de reis van geld. Ze zijn één maar lijken gescheiden, en geld dat bij een mens terecht komt is afhankelijk en niet onafhankelijk. De reis van alles in deze wereld, waaronder geld, is enkelvoudig en niet meervoudig of afhankelijk. De reis is onafhankelijk en niet afhankelijk, dat lijkt alleen maar zo.

 

Dus geld dat bij een mens terecht is gekomen is op een bestemming aangekomen, en het zal verder stromen als en wanneer dat de bedoeling is. Geen mens of geest heeft enige beheersing over deze enkelvoudige beweging. Als geld is voorbestemd om te komen zal het komen in deceptieve vormen zoals werken, de loterij, een erfenis, gokwinst enz. Ook traditie, cultuur en religie dragen hun steentje bij aan dit spectrum, want de manier waarop geld naar mensen toestroomt is eindeloos gevarieerd, dit omdat het leven zelf grenzeloos is. Ook geld dat is voorbestemd om te verdwijnen zal in een of andere schijnbare vorm van verlies verdwijnen. Net als het verkrijgen van geld, is ook de manier waarop geld verdwijnt eindeloos gevarieerd en daar is diefstal er één van.

 

Als geld naar je toe is gekomen is iemand anders het kwijtgeraakt, en het is naar je toe gekomen zodat het respectabel kan ogen. Als jij geld kwijtraakt is het op weg naar iemand anders om door hem of haar beheerd te worden. Een gevoel van trots omdat je veel geld hebt is illusoir, maar gevoelens van somberheid omdat je geld bent kwijtgeraakt zijn eveneens illusoir. Het leven is vreemd en mysterieus en het verwerven en verliezen van geld en tijd is één van haar mysteries.

 

© Copyright 2009 V. S. Shankar

 

 

Terug naar artikelpagina

 

 

back to articles page