Dr. Vijai S Shankar MD.PhD.

Gepubliceerd op www.acadun.com

Nederland

6 September 2009

 

 

“waarom de mens dit niet teweeg kan brengen”

 

De mens weet dat de wereld uit vijf fundamentele elementen bestaat: vuur, water, lucht, aarde, ruimte en tijd. De mens gelooft dat alles in de ruimte fysiek is, inclusief vegetatie, het dierenrijk en de mens. Hij weet ook dat alles in de tijd bestaat.

 

De mens gelooft dat geboorte en dood plaatsvinden in ruimte en tijd en dat hij tijd nodig heeft om wat van zijn leven te maken, zijn leven te prolongeren en de dood te voorkomen. En deze verwijzen op hun beurt naar de participatie van de vijf fundamentele elementen.

 

Kortom, het dagelijkse leven van de mens - professioneel, gezin of sociaal - staat bol van handelingen die beheerst, gevormd en onderhouden kunnen en zouden moeten worden. Om dit te bewerkstelligen kan de mens het leven dat hij niet nodig heeft voorkomen of zou hij het moeten voorkomen.

 

Uiteraard is de mens er nog niet in geslaagd om het leven dat hij niet nodig heeft te voorkomen, zodat er geen enkele garantie is dat hij dit kan of zou kunnen. Teneinde verlost te zijn van de problemen en de onaangenaamheden van het onvermijdelijke leven zoekt de mens zijn toevlucht in het bereiken van verlichting.

 

Tijd is kostbaar voor de mens. Hij gelooft dan ook dat tijd niet verspilt zou moeten worden. Hij is er van overtuigd dat tijd kostbaar is, niet alleen om alles te krijgen wat zijn hartje begeert, maar ook om verlichting te bereiken. Hij weet dat tijd gemakkelijk beschikbaar is omdat het volgens hem in het leven aanwezig is.

 

Maar heeft de mens zich ooit afgevraagd waar tijd vandaan komt? Heeft hij zich afgevraagd wie tijd in het leven zou kunnen hebben gestopt zodat hij het op productieve wijze kan inzetten, hetzij samen met anderen, of voor zichzelf? Uiteraard staat de mens elke ochtend op, hetzij op tijd, of hoe laat dan ook, om de dag door te komen zoals hij dat wenst en plant, of om een routine te volgen die soms de inspanningen omvat om verlichting te bereiken.

 

En dit is mogelijk omdat de mens ervan overtuigd is dat tijd in het leven aanwezig is. Zijn toekomst is gerelateerd aan tijd en hij weet daarom dat hij de tijd zo goed mogelijk moet benutten. De mens lijkt haast te hebben want hij realiseert zich dat hij vroeg of laat zal ontdekken dat hij tijd tekort komt.

 

De mens weet dat tijd pas bestaat als hij aan tijd denkt, en op geen enkele andere manier. Het leven vindt elk moment plaats terwijl de mens niet weet in welke tijdseenheid dat moment bestaat. De tijdseenheid van het moment is minder dan een attoseconde - een miljardste van een miljardste van een seconde.

 

Het leven vindt plaats in een tijdseenheid die kleiner is dan een attoseconde en deze tijdseenheid kan niet gemeten worden. Het kan niet gemeten worden omdat het laatste bolwerk van iets fysieks het atoom is, en er atomaire oscillaties zijn gebruikt om een attoseconde te meten.

 

Tijd is daarom een gedachte en niet iets fysieks. Daarom zijn de vijf fundamentele elementen waar het leven uit bestaat ook gedachten, want ze hebben immers tijd nodig om te bestaan en tijd bestaat alleen als een gedachte.

 

Ook de mens is een gedachte, want hij is immers samengesteld uit de vijf fundamentele elementen. Als de mens een gedachte is en geen substantie heeft, zou dat betekenen dat handelingen, gebeurtenissen, situaties en alles wat hem bekend is, slechts gedachten zijn en geen substantie hebben.

 

De kennis over verlichting, inclusief de kennis over hoe verlichting te bereiken, bestaat louter als gedachten. Wat nodig is om te begrijpen is dat gedachten een auditieve illusie van geluid zijn en dat ze geen werkelijkheid impliceren, maar slechts een schijnwerkelijkheid.

 

Om verlichting te bereiken bepleiten sommige mensen: “Je moet met het lijden leren omgaan”. Dit klinkt logisch maar de vraag is of de mens wel de doener is waardoor het mogelijk zou zijn dat hij ‘kan leren omgaan met’ lijden. We gaan met het lijden om op het moment dat we begrijpen dat lijden illusoir is. De mens kan dit inzicht niet zelf teweeg brengen; het zal plaatsvinden op het moment dat dit de bedoeling is.

 

Er zijn scholen die propageren dat “heel veel mensen lijden omdat ze slachtoffer zijn geworden van hun eigen verkeerde manier van denken.” Deze overtuiging is inherent aan de wijze waarop de geconditioneerde geest functioneert, maar het is niet de mens die denkt - denken voltrekt zich buiten de mens om. Men voegt eraan toe: “Het vasthouden aan zekerheden - je baan, je relatie, geloof, dogma’s - is niet goed.” Dit is correct; het leven projecteert zulke gedachten zodat het inzicht kan plaatsvinden dat zulke gedachten illusoir en niet echt zijn.

 

De mens krijgt het advies dat “het omarmen van emoties de beste manier is om van emoties af te komen.” Wat nodig is om te begrijpen is dat het omarmen van welke emotie dan ook de echtheid van de omarmde emotie in stand houdt. Emoties dienen begrepen te worden als zijnde illusoir en dit inzicht is het equivalent van ‘ervan afkomen’. Wat nodig is om te begrijpen is dat het denken als zodanig illusoir is.

 

Newton’s wetten van beweging opereren, zoals de mens weet, noch in de macro kosmos of de ruimte, noch in de micro kosmos waarin de bouwstenen van het leven bestaan. Newton’s wetten van beweging opereren alleen tussen de macro en micro kosmos als gedachten en dat ook alleen maar in de geest van de mens.

 

Het lichaam verblijft in het tijdloze ‘nu’ en het naamloze ‘hier’ en niet in de geest, en daarom houden conclusies, meningen of interpretaties van het leven of verlichting geen stand en kunnen ze dat ook niet. Ze zijn slechts misleidend en zorgen ervoor dat het illusoire echt lijkt.

 

Vandaar dat de wereld, de mens en de geest illusoir zijn, en dat betekent dat het leven in ieder moment verlicht is. Zelfs zo dat het moment dat ‘is’ zowel de realiteit, zijnde puur licht, als de optische en auditieve illusie van licht omvat.

 

De mens denkt niet; het denken gebeurt, de mens spreekt niet; het spreken gebeurt, de mens doet niets; doen gebeurt, ofschoon illusoir. Het inzicht dat de wereld, de mens en de geest illusoir zijn, is verlichting.

 

 

© Copyright 2009 V. S. Shankar

 

 

Terug naar artikel pagina

 

 

back to articles page