Dr. Vijai S Shankar MD. PhD Gepubliceerd op www.acadun.com Nederland 11 februari 2011
|
|
|
‘Spirituele bestemming’
Voor een klein kind of een wijze bestaan geen grenzen. ‘Voorbij aan’ bestaat niet.
Maar naarmate het kind groeit en evolueert groeit ook het idee van 'mij' en 'mijn' in zijn of haar geest. Geleidelijk aan komt zijn of haar afgescheiden wereld tot stand. In deze wereld ontstaan en vermeerderen zich verlangens die vergezeld gaan van hoop en angst.
Er is hulp voorhanden in de vorm van religieuze en spirituele begeleiding, zelfs als er niet naar gezocht wordt. Men wordt uitgenodigd om gehoor te geven aan de begeleiding, of zelfs om een discipel te worden.
En wanneer de mens bepaalde overtuigingen en oefeningen heeft omarmd verdeelt hij zijn wereld in mensen die wel en mensen die niet geloven, in deze groep en die groep. En zo zeker als de dag gevolgd wordt door de nacht vormen er zich mentale en fysieke grenzen.
Naast deze opsplitsingen zijn er ook diepliggende sociale kwesties die grenzen tussen leefgemeenschappen en zelfs families opwerpen.
Het is daarom niet gek dat de mens, in deze maalstroom van overtuigingen, naar een realiteit reikt die eraan voorbij gaat - voorbij de geest.
Over de uiteenlopende beschrijvingen van de werkelijkheid, zoals 'Gelukzaligheid', 'Gewaarzijn' en 'Ziel', wordt geloofd dat ze de geest overstijgen. Dit is een populaire overtuiging die geaccepteerd wordt als zijnde de waarheid. Men zoekt op allerlei manieren naar alle mogelijke paden om de geest te overstijgen.
Hoe populairder een pad is, des te attractiever het voor de mens en zijn ego is, want het ego is dol op wat het populairst is en het meest gezocht wordt. Elke religie of vorm van spiritualiteit biedt vele paden aan. Het ego voelt zich erdoor aangetrokken want de mens verlangt naar ‘Gelukzaligheid’.
Vele vertegenwoordigers van religieuze en spirituele stromingen propaganderen dat de gelukzaligheid waar de mens zo naar verlangt zich voorbij de geest bevindt. Dit motiveert de mens om spirituele technieken toe te passen, om zich strikt te houden aan religieuze regels, en om bij zichzelf naar binnen te gaan. De spirituele boodschappenlijst ten behoeve van het overstijgen van de geest is lang en de hedendaagse mens houdt van winkelen.
Hoe moeilijker het regime is om de geest te overstijgen, des te meer het een uitdaging is voor het ego, en het ego houdt van een uitdaging. En zo wijdt men zijn of haar hele leven aan dergelijke programma's die niets opleveren, tot de dag aanbreekt waarop men afscheid moet nemen van het leven.
Indien men de geest wil overstijgen of bij zichzelf naar binnen wil gaan, kan men daarvoor alleen het ego gebruiken. Maar het ego bestaat niet echt en dient vernietigd te worden als men de geest wil overstijgen of bij zichzelf naar binnen wil gaan. Ook deze overtuiging wordt geaccepteerd door diegenen die zich inspannen om de geest te overstijgen.
Maar wat is voorbij aan de geest eigenlijk? Is het het verleden, het heden of de toekomst? Het kan niet het heden zijn want daar vindt de mens geen ‘Gelukzaligheid’. Kan het dan het verleden zijn? Het kan niet het verleden zijn want de mens weet dat het verleden dood is en dan zou gelukzaligheid dat ook zijn. Het kan ook niet de toekomst zijn want de toekomst is niets anders dan een denkbeeldig en gemodificeerd verleden!
Welnu, waar bevindt de geest zich dan? Weet de mens zeker waar zijn geest is? Hij veronderstelt slechts dat zijn geest zich in het heden bevindt. Maar wat is het heden? Heeft de mens het heden gedefiniëerd? Nee, hij heeft het heden nog niet met zekerheid kunnen definiëren. Voor de mens is het heden een tijdstip op zijn horloge of op de klok aan de muur.
Tijd kan niet het heden zijn aangezien de mens noch een moment, noch tijd kan zien in het leven. Het heden is het moment 'nu' dat geen tijdsduur omvat. De geest is nooit in het heden omdat de geest zich altijd in een denkbeeldig verleden of een denkbeeldige toekomst bevindt.
Volgens de wetenschap is de kleinste tijdseenheid die het heden zou kunnen representeren een attoseconde, ofwel een miljardste van een miljardste van een seconde. Deze tijdseenheid kan de geest niet herkennen. Een attoseconde is niet lang genoeg om iets te doen, zodat het overstijgen van de geest gewoon onmogelijk is.
Het moment in het verleden of de toekomst kan niet worden gezien, wat ook geldt voor het huidige moment, dat niet gezien kan worden omdat er geen onderbreking is tussen een moment en het daaropvolgende moment. Hieruit volgt dat het moment dat 'is' het heden is. Het eeuwige moment lijkt voor de geest uit vele momenten te bestaan, waarbij tijd gecreëerd is in de vorm van een gedachte, wat niet echt is omdat een gedachte geen werkelijkheid is maar een auditieve illusie van geluid.
De geest bevindt zich niet in het moment dat 'is' omdat het moment dat 'is' in het tijdloze 'nu' stroomt. Vandaar dat de mens zijn geest niet kan gebruiken om de geest of het ego te overstijgen. Hij zou zich hierbij alleen maar in de geest bevinden terwijl hij probeert om eraan voorbij te gaan.
De mens dient te begrijpen dat 'Gelukzaligheid', 'Gewaarzijn', 'Ziel' of spiritualiteit zich niet voorbij de geest bevindt, maar het moment is waarin hij leeft. Het moment waarin de mens leeft loopt vooruit op de geest - de geest bevindt zich niet in het moment dat 'is'. Dit ‘vooruitlopen op’ is niet de toekomst maar het moment dat 'is'.
Het moment dat 'is' projecteert optische en auditieve illusies van het leven en van tijd. De geest ziet deze illusies echter voor echte verschijnselen aan, waarbij de geest probeert er aan te ontsnappen door te proberen om de geest te overstijgen, omdat de geest gelooft dat ‘Gelukzaligheid’ hem daar wacht. De mens dient te begrijpen dat 'Gelukzaligheid' het moment is dat 'is', en dat het onbereikbaar is voor de geest.
'Gelukzaligheid' is het moment dat 'is'. Het moment dat 'is' is de spirituele bestemming waar de mens naar zoekt. Het moment dat 'is' is Gelukzaligheid, want het omvat geen enkele overtuiging, opinie, conclusie, interpretatie of tijd.
© Copyright V. S. Shankar 2011
|
|