Dr. Vijai S Shankar MD.PhD.

Gepubliceerd op www.acadun.com

Nederland

14 Februari 2013

 

 

“Werkelijk”

 

Voor een religieus mens is dat werkelijk wat hij ervaart door middel van de vijf zintuigen in tijd en ruimte. Voor een wetenschapper is dat wat hij ervaart door middel van de vijf zintuigen in tijd en ruimte ook werkelijk. De ervaringen van de vijf zintuigen, tijd en ruimte daarbij inbegrepen, worden alleen gekend als gedachten. Zonder gedachten zouden ervaringen, inclusief tijd en ruimte, niet gekend worden als werkelijk.

 

De vijf zintuigen:

Een pasgeboren kind weet niet dat het vijf zintuigen heeft, noch is het een individu. Als het kind opgroeit, komt het te weten dat het een individu is met vijf zintuigen. De vijf zintuigen zijn een verschijnsel in het leven en hun functies zijn niet afhankelijk van het individu. Als de vijf zintuigen afhankelijk zouden zijn van het individu, zouden zij niet functioneren totdat het kind weet dat het een individu is. De vijf zintuigen functioneren ongeacht of het kind weet dat het een individu is of niet. Indien de vijf zintuigen afhankelijk zouden zijn van het individu, dan zou een volwassene gemakkelijk de vijf zintuigen naar keuze kunnen aanzetten of uitzetten, maar het individu kan dat niet doen. De vijf zintuigen functioneren elk moment, vanaf de geboorte tot de dood, als een verschijnsel in het leven. De overtuiging dat hun functies afhankelijk zijn van een individu is een veronderstelling en niet werkelijk.

 

Ervaring en Tijd en Ruimte:

De mens is ervan overtuigd dat hij altijd iets doet in tijd en ruimte, zoals bijvoorbeeld lopen. Zijn geest vertelt hem dat om te lopen een bepaalde tijdsduur nodig is en ook voldoende ruimte om het uit te kunnen voeren. Als de mens bijvoorbeeld vijf minuten loopt, denkt hij dat hij de tijdsduur van de wandeling kan meten. Aangezien lopen op ieder moment gebeurt, kan een horloge dat moment niet exact aangeven, want een moment is een tijdsduur dat niet vastgelegd kan worden door een horloge of gekend kan worden door de mens, de wetenschap of religie. Het moment dat het lopen begint of eindigt kan daarom niet exact bepaald worden met een horloge. Denken dat dat wel kan, is een veronderstelling en niet werkelijk. De duur van het lopen, dat is vijf minuten, bestaat uit momenten. Omdat het begin en het eind van een wandeling een veronderstelling is, is ook het begin en het eind van vijf minuten een veronderstelling. Aangezien het begin van de wandeling of van de tijd niet gekend of gezien kan worden, wat ziet de mens dan in een moment? In een moment ziet hij alleen een punt van wat hij ziet. Het punt is de grootte van de pupil dat zijn oog op welk moment dan ook heeft. Wat zou de aard zijn van dat punt? De aard van het punt is kleur, wat elk moment gezien wordt. De verzameling van kleurpunten manifesteert, in de geest, elk moment een optische illusie van dat wat gezien wordt. Daarom, de mens die loopt en de vijf minuten hebben een illusoir bestaan en geen werkelijk bestaan. Het leven is een spel van licht.

 

Kennis en Woord:

Een woord bestaat uit letters. De letters waaruit een woord bestaat hebben een zekere tijdsduur nodig, hoe kort dan ook, om te verschijnen als woord in gedachte of spraak. Een moment wordt slechts door een enkele letter of een deel daarvan in beslag genomen. Een enkele letter of een deel daarvan in een moment zou alleen maar een geluid zijn. Doordat tijd ontbreekt, kan er in een moment geen woord verschijnen als een gedachte of spraak. Dus dat wat de mens denkt of zegt in elk moment van het leven, is alleen maar subtiel of grof geluid. Kennis bestaat uit woorden, die een verzameling subtiele of grove geluiden zijn die elk moment worden gemaakt. De verzameling van geluiden manifesteert een auditieve illusie van woord en kennis in de geest. Daarom heeft een woord en kennis een illusoir bestaan en geen werkelijk bestaan. Het leven is een spel van geluid.

 

De menselijk geest heeft zich ontwikkeld om te geloven dat een woord en ervaring werkelijk zijn in tijd en ruimte. De mens zal zich ontwikkelen om te gaan begrijpen dat een woord en een ervaring in tijd en ruimte illusoir zijn en niet werkelijk kunnen zijn. De werkelijkheid kan daarom niet ervaren of gekend worden door de mens, religie of wetenschap. Wat de mens ziet is een optische illusie van licht. Wat de mens hoort is een auditieve illusie van geluid.

Het leven is een spel van licht en geluid.

 


Author: Dr. Vijai S. Shankar
© Copyright V. S. Shankar 2013

 

 

Terug naar artikelpagina

 

back to articles page